Postanowiłam , co jakiś czas losowo - z zamkniętymi oczami - klikać na wiersz z bloga Pogodna dojrzałość, żeby dał się poznać nowym czytelnikom, jak i przypomniał się tym, którzy towarzyszą mi od zawsze.
Dziś wylosowałam dla Was wiersz o ciszy, która - dla jednych niewygodna, dla innych jest błogosławieństwem.
Tylko w ciszy dzieją się rzeczy naprawdę ważne. Tylko w ciszy można usłyszeć głos swojej duszy,
Spróbujcie...
Piękny wiersz, Gabrysiu. Cisza jest człowiekowi bardzo potrzebna, choć rzadko to sobie uświadamia...
OdpowiedzUsuńJa uwielbiam ciszę - Teraz wróciłam z Warszawy i nawet wiem dlaczego 😌 Nie umiałabym tam żyć
UsuńCisza jest zawsze potrzebna, choćby po to, by usłyszeć swe myśli...
OdpowiedzUsuńDokładnie Asiu a one czasem mają nam coś ważnego do powiedzenia 😄
UsuńW ciszy powstają największe dzieła....
OdpowiedzUsuń:-)
Tak to prawda 😌
UsuńUwielbiam zatopić się w ciszy.
OdpowiedzUsuńJa tez Aguniu - pozdrawiam ❤️
UsuńPiękny jest ten wiersz. Jakże jednak trudno o prawdziwą ciszę, nawet u nas "na wsi":)
OdpowiedzUsuńUściski Gabrysiu.
Zawsze jeszcze można wygospodarować trochę ciszy dla siebie - bo właśnie wróciłam ze Stolicy - i jeszcze mi w głowie huczy 🥺
UsuńCisza między słowami czasem ma większą wartość niż same słowa... Piękny wiersz!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie znad filiżanki kawy :)
Czasem jest dokładnie tak , jak piszesz. Pozdrawiam Aguniu
UsuńCisza jest złotem, bo miasto jest jak huk armatni, nieprawdaż? :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.
Piękne porównanie 😀 Dziękuję i pozdrawiam serdecznie ❤️
Usuń