Kolejne urodziny?

Dziś jakby moje drugie w roku urodziny.

 17 - te urodziny.

Życie składa się z wyborów i decyzji. 

Często przez długie  lata mamy żal do siebie, 

za podjęcie takich, a nie innych decyzji. 

Zrozumiałam jednak, z wielką pokorą 

i z wybaczeniem samej sobie, 

że na tamten czas, na tamten stan i na tamtą wiedzę,

 a raczej niewiedzę - na  podjęcie innej decyzji 

stać mnie nie było. 

Dużo wspomnień i dużo wzruszeń, lecz nie ma już obwiniania. 

Jest współczucie - dla tamtej kobiety, 

wypełnionej po brzegi lękiem, 

której wtedy nikt nie podał ręki ,

 nawet ona sama sobie. 

Ktoś zrobił to za nią. Ktoś kto wiedział co robić...

Siadam dzisiaj w tamtej taksówce obok niej, 

zapłakanej , zalęknionej i zagubionej, trzymającej w dłoni 

zmiętą kartkę z adresem , którą kiedyś dostała 

ze słowami - „gdy nie dasz rady - przyjedź”

Jedna wyciągnięta dłoń, jedno otwarte serce - wielkie serce sprawiły, 

że narodziła się na nowo.

Dzisiaj przytulam ją do serca , czując wyraźnie

 jej drżenie , jej samotność i jej zagubienie.

 Głaszczę po głowie i mówię 

„ nie lękaj się, będzie dobrze, zobaczysz”

 Dzisiaj z perspektywy tych 17 lat widzę, że to wszystko musiało się wydarzyć, 

bo był jeszcze plan na moje życie, 

którego mogło już nie być i nikt by nawet nie pamiętał.

 Chociaż komuś łatwiej może byłoby… na grób… niż do mnie…

Ale to już nie jest mój wybór. 

Wczoraj usłyszałam takie zdanie 

„ Przejmuj się tylko tym jak się czujesz - bo to jest odpowiedź”

Czuję wdzięczność za to, że od samego zera zbudowałam wszystko od początku ,

 a mało tego - z ogromną nadbudówką :) 

Za tę dłoń, za to serce i za karteczkę z adresem  dzisiaj po raz kolejny DZIĘKUJĘ 

Dziękuję wszystkim tym, którzy stanęli na mojej drodze ,

 na mojej nowej drodze i tym którzy ze mną zostali.

Tych drugich jest bardzo niewielu, bo przecież osądzić jest najłatwiej...