Zwierzenia

Dlaczego ja wciąż na to pozwalam?

Dlaczego pozwalam, by ktoś przyczepił się do mnie jak rzep

i swoje poczucie własnej wartości 

budował moim kosztem?

Już kiedyś o tym pisałam - miał być koniec 

I… nic z tego 

Zadziałała litość czy nadzieja, że człowiek jednak jest 

taki jakim sobie wymarzyłam? 

Znów spadłam na ziemię - boleśnie

Zostałam oszukana i zdradzona.

 A ja w swojej naiwności siedziałam i czekałam.

Mówię sobie-  ee tam trzeba przeczekać 

bo każdy przecież potrzebuje chwili milczenia.

A to nie było milczenie - to była najzwyklejsza zdrada

 i pokazanie mi, że ideały w jakie wierzyłam 

NIE ISTNIEJĄ

Że człowieka łatwo jest przekupić

 byle śmieciem zapakowanym w złoty papierek . 

Że nie istnieje coś takiego jak współodczuwanie, 

czy zwykła koleżeńska solidarność.

Wiem… wiem, że istnieje - nie bójcie się , nadziei jeszcze nie straciłam. 

Najbardziej boli to, że sama na to znowu pozwoliłam 

w swojej naiwności. 

Pozwoliłam zakpić z siebie i to boli najbardziej.

Znów lekcja i znowu nadzieja na to, 

że tym razem będę potrafiła powiedzieć wprost 

ODEJDŹ - NIE MA MIEJSCA DLA CIEBIE W MOIM ŻYCIU